武陵春（和王叔度桃花）

武陵春（和王叔度桃花）原文：

官人清似水，外郎白似面。水面打一和，糊涂做一片。小官是本处县官，今日升厅，坐起早衙。张千喝撺箱放告。冤屈也！拿过来。你这一行人告甚么？相公可怜见。这个是我嫂嫂，背地里有奸夫，这老子他尽知情。气杀了我哥哥，所算了我侄儿，都是这妇人。告大人与小的做主咱。那人命事，我那里断的？张千与我请外郎来。令史，相公有请。天生清干又廉能，萧何律令不曾精。才听上司来刷卷，登时唬的肚中疼。自家姓宋名了人，表字赃皮，在这衙门里做着个令史。你道怎么唤做令史？只因官人要钱，得百姓们的使；外郎要钱，得官人的使，因此唤做令史。我正在私房里打盹，张千来请，不知有何事？张千，你唤我做甚么？相公请你断事哩。料着是告状的，又断不下来，唤我哩，我见相公去。张千，报复去，说我外郎来了也。相公，外郎来了也。道有请。请进去。相公请我来有何事？外郎，我无事也不来请你。有告人命事的，我断不下来，请你来替我断一断。请起来，外人看着不雅相。兀那一行人，那个是原告？小人李二，便是原告。哦，这厮！我那里曾见他来。哦、哦、哦，是那一日巡街去，来到他家门首，我讨个凳儿坐一坐，他就不肯拿出来。我儿也，你今日犯到我这衙门里来。张千，与我采过来。理会的。你那两个指头瘸？可又来，晚夕送来。你这一行人，那个是原告？那个是被告？兀那厮，你那里人氏？姓甚名谁？你告甚么？对我从实的说来。说的是也罢，说的不是，着实打呀。相公可怜见。这个是我嫂嫂，背地里有奸夫，这老子他尽知其情。气杀了我哥哥，所算了我侄儿，都是这妇人。告大人与小的做主咱。这个是人命的事。看起来这个妇人，是个不良的。张千，将这妇人采近前来。兀那妇人，你怎生气杀丈夫？勒杀亲儿？与我从实的说来。小妇人(...)
一边喝酒一边高歌，人生短促日月如梭。好比晨露转瞬即逝，失去的时日实在太多！席上歌声激昂慷慨，忧郁长久填满心窝。靠什么来排解忧闷？唯有狂饮方可解脱。那穿着青领（周代学士的服装）的学子哟，你们令我朝夕思慕。只是因为您的缘故，让我沉痛吟诵至今阳光下鹿群呦呦欢鸣，悠然自得啃食在绿坡。一旦四方贤才光临舍下，我将奏瑟吹笙宴请嘉宾。当空悬挂的皓月哟，什么时候才可以拾到；我久蓄于怀的忧愤哟，突然喷涌而出汇成长河。远方宾客踏着田间小路，一个个屈驾前来探望我。彼此久别重逢谈心宴饮，争着将往日的情谊诉说。月光明亮星光稀疏，一群寻巢乌鹊向南飞去。绕树飞了三周却没敛翅，哪里才有它们栖身之所？(...)
华堂享富贵的？是继母。井边打水的？就是汝亲娘。儿对严尊把事提，谁知母子各东西。舅舅不念同胞养，一子初生号咬脐。继母堂前多快乐，却交亲母受孤栖，爹爹，忘恩负义非君子，不念糟糠李氏妻。今日还我亲娘来见面。万事全休不用提。若还亲娘不见面，孩儿便死待何如？夫人快来！隔墙须有耳，窗外岂无人？我儿娘在此。你不是我亲娘。畜生，嘴边乳腥末退，胎发未除。虽无十月怀胎，也是三年乳哺。那见得不是你亲娘？夫人请息怒，听下官分剖。祖居沙陀村里，流落在马鸣王庙中。李太公收留我回家，他把嫡亲女儿招我为婿。两老皆亡过后，被大舅争强，逼勒鸾凰两下，只得投奔从军。感蒙你父不弃微贱，招我为女婿。因孩儿打猎井(...)
①东流：东流县，旧地名。治所在今安徽省东至县东流镇。②野棠：野生的棠梨。③刬（chàn）地[1]：宋时方言，相当于“无端地”、“只是”。④云屏：云母镶制的屏风。⑤“楼空”句：苏轼《永遇乐》：“燕子楼空，佳人何在？空锁楼(...)
按照以上说法，此诗为劳者直歌其事之作，则全诗当纯用赋体，直陈其事。但通观此诗，每章的首二句为兴体，故姚际恒云：“此诗以‘将大车’而起尘兴‘思百忧’而自病，故戒其‘无’。观上下同用‘无’字及‘祇自’字可见。他篇若此甚多。(...)
夏日午眠，梦见荡舟西湖荷花间，满湖烟水迷茫、荷花氤氲清香扑鼻。突然如筛豆般的阵雨敲击船篷，发出“扑”、“扑”的声音，把我从西湖赏荷的梦境中惊醒。
靖安宅里，天天面对着窗前的碧柳，凝眸念远；望驿台前，春意阑珊，花儿纷纷飘落到地面。两处美好的春光，在同一天消尽；此时，家里人思念着出门在外的亲人，出门在外的人一样也思念着家中的亲人。

武陵春（和王叔度桃花）拼音解读：

guān rén qīng sì shuǐ ，wài láng bái sì miàn 。shuǐ miàn dǎ yī hé ，hú tú zuò yī piàn 。xiǎo guān shì běn chù xiàn guān ，jīn rì shēng tīng ，zuò qǐ zǎo yá 。zhāng qiān hē cuān xiāng fàng gào 。yuān qū yě ！ná guò lái 。nǐ zhè yī háng rén gào shèn me ？xiàng gōng kě lián jiàn 。zhè gè shì wǒ sǎo sǎo ，bèi dì lǐ yǒu jiān fū ，zhè lǎo zǐ tā jìn zhī qíng 。qì shā le wǒ gē gē ，suǒ suàn le wǒ zhí ér ，dōu shì zhè fù rén 。gào dà rén yǔ xiǎo de zuò zhǔ zán 。nà rén mìng shì ，wǒ nà lǐ duàn de ？zhāng qiān yǔ wǒ qǐng wài láng lái 。lìng shǐ ，xiàng gōng yǒu qǐng 。tiān shēng qīng gàn yòu lián néng ，xiāo hé lǜ lìng bú céng jīng 。cái tīng shàng sī lái shuā juàn ，dēng shí hǔ de dù zhōng téng 。zì jiā xìng sòng míng le rén ，biǎo zì zāng pí ，zài zhè yá mén lǐ zuò zhe gè lìng shǐ 。nǐ dào zěn me huàn zuò lìng shǐ ？zhī yīn guān rén yào qián ，dé bǎi xìng men de shǐ ；wài láng yào qián ，dé guān rén de shǐ ，yīn cǐ huàn zuò lìng shǐ 。wǒ zhèng zài sī fáng lǐ dǎ dǔn ，zhāng qiān lái qǐng ，bú zhī yǒu hé shì ？zhāng qiān ，nǐ huàn wǒ zuò shèn me ？xiàng gōng qǐng nǐ duàn shì lǐ 。liào zhe shì gào zhuàng de ，yòu duàn bú xià lái ，huàn wǒ lǐ ，wǒ jiàn xiàng gōng qù 。zhāng qiān ，bào fù qù ，shuō wǒ wài láng lái le yě 。xiàng gōng ，wài láng lái le yě 。dào yǒu qǐng 。qǐng jìn qù 。xiàng gōng qǐng wǒ lái yǒu hé shì ？wài láng ，wǒ wú shì yě bú lái qǐng nǐ 。yǒu gào rén mìng shì de ，wǒ duàn bú xià lái ，qǐng nǐ lái tì wǒ duàn yī duàn 。qǐng qǐ lái ，wài rén kàn zhe bú yǎ xiàng 。wū nà yī háng rén ，nà gè shì yuán gào ？xiǎo rén lǐ èr ，biàn shì yuán gào 。ò ，zhè sī ！wǒ nà lǐ céng jiàn tā lái 。ò 、ò 、ò ，shì nà yī rì xún jiē qù ，lái dào tā jiā mén shǒu ，wǒ tǎo gè dèng ér zuò yī zuò ，tā jiù bú kěn ná chū lái 。wǒ ér yě ，nǐ jīn rì fàn dào wǒ zhè yá mén lǐ lái 。zhāng qiān ，yǔ wǒ cǎi guò lái 。lǐ huì de 。nǐ nà liǎng gè zhǐ tóu qué ？kě yòu lái ，wǎn xī sòng lái 。nǐ zhè yī háng rén ，nà gè shì yuán gào ？nà gè shì bèi gào ？wū nà sī ，nǐ nà lǐ rén shì ？xìng shèn míng shuí ？nǐ gào shèn me ？duì wǒ cóng shí de shuō lái 。shuō de shì yě bà ，shuō de bú shì ，zhe shí dǎ ya 。xiàng gōng kě lián jiàn 。zhè gè shì wǒ sǎo sǎo ，bèi dì lǐ yǒu jiān fū ，zhè lǎo zǐ tā jìn zhī qí qíng 。qì shā le wǒ gē gē ，suǒ suàn le wǒ zhí ér ，dōu shì zhè fù rén 。gào dà rén yǔ xiǎo de zuò zhǔ zán 。zhè gè shì rén mìng de shì 。kàn qǐ lái zhè gè fù rén ，shì gè bú liáng de 。zhāng qiān ，jiāng zhè fù rén cǎi jìn qián lái 。wū nà fù rén ，nǐ zěn shēng qì shā zhàng fū ？lè shā qīn ér ？yǔ wǒ cóng shí de shuō lái 。xiǎo fù rén (...)
yī biān hē jiǔ yī biān gāo gē ，rén shēng duǎn cù rì yuè rú suō 。hǎo bǐ chén lù zhuǎn shùn jí shì ，shī qù de shí rì shí zài tài duō ！xí shàng gē shēng jī áng kāng kǎi ，yōu yù zhǎng jiǔ tián mǎn xīn wō 。kào shí me lái pái jiě yōu mèn ？wéi yǒu kuáng yǐn fāng kě jiě tuō 。nà chuān zhe qīng lǐng （zhōu dài xué shì de fú zhuāng ）de xué zǐ yō ，nǐ men lìng wǒ cháo xī sī mù 。zhī shì yīn wéi nín de yuán gù ，ràng wǒ chén tòng yín sòng zhì jīn yáng guāng xià lù qún yōu yōu huān míng ，yōu rán zì dé kěn shí zài lǜ pō 。yī dàn sì fāng xián cái guāng lín shě xià ，wǒ jiāng zòu sè chuī shēng yàn qǐng jiā bīn 。dāng kōng xuán guà de hào yuè yō ，shí me shí hòu cái kě yǐ shí dào ；wǒ jiǔ xù yú huái de yōu fèn yō ，tū rán pēn yǒng ér chū huì chéng zhǎng hé 。yuǎn fāng bīn kè tà zhe tián jiān xiǎo lù ，yī gè gè qū jià qián lái tàn wàng wǒ 。bǐ cǐ jiǔ bié zhòng féng tán xīn yàn yǐn ，zhēng zhe jiāng wǎng rì de qíng yì sù shuō 。yuè guāng míng liàng xīng guāng xī shū ，yī qún xún cháo wū què xiàng nán fēi qù 。rào shù fēi le sān zhōu què méi liǎn chì ，nǎ lǐ cái yǒu tā men qī shēn zhī suǒ ？(...)
huá táng xiǎng fù guì de ？shì jì mǔ 。jǐng biān dǎ shuǐ de ？jiù shì rǔ qīn niáng 。ér duì yán zūn bǎ shì tí ，shuí zhī mǔ zǐ gè dōng xī 。jiù jiù bú niàn tóng bāo yǎng ，yī zǐ chū shēng hào yǎo qí 。jì mǔ táng qián duō kuài lè ，què jiāo qīn mǔ shòu gū qī ，diē diē ，wàng ēn fù yì fēi jun1 zǐ ，bú niàn zāo kāng lǐ shì qī 。jīn rì hái wǒ qīn niáng lái jiàn miàn 。wàn shì quán xiū bú yòng tí 。ruò hái qīn niáng bú jiàn miàn ，hái ér biàn sǐ dài hé rú ？fū rén kuài lái ！gé qiáng xū yǒu ěr ，chuāng wài qǐ wú rén ？wǒ ér niáng zài cǐ 。nǐ bú shì wǒ qīn niáng 。chù shēng ，zuǐ biān rǔ xīng mò tuì ，tāi fā wèi chú 。suī wú shí yuè huái tāi ，yě shì sān nián rǔ bǔ 。nà jiàn dé bú shì nǐ qīn niáng ？fū rén qǐng xī nù ，tīng xià guān fèn pōu 。zǔ jū shā tuó cūn lǐ ，liú luò zài mǎ míng wáng miào zhōng 。lǐ tài gōng shōu liú wǒ huí jiā ，tā bǎ dí qīn nǚ ér zhāo wǒ wéi xù 。liǎng lǎo jiē wáng guò hòu ，bèi dà jiù zhēng qiáng ，bī lè luán huáng liǎng xià ，zhī dé tóu bēn cóng jun1 。gǎn méng nǐ fù bú qì wēi jiàn ，zhāo wǒ wéi nǚ xù 。yīn hái ér dǎ liè jǐng (...)
①dōng liú ：dōng liú xiàn ，jiù dì míng 。zhì suǒ zài jīn ān huī shěng dōng zhì xiàn dōng liú zhèn 。②yě táng ：yě shēng de táng lí 。③chǎn （chàn）dì [1]：sòng shí fāng yán ，xiàng dāng yú “wú duān dì ”、“zhī shì ”。④yún píng ：yún mǔ xiāng zhì de píng fēng 。⑤“lóu kōng ”jù ：sū shì 《yǒng yù lè 》：“yàn zǐ lóu kōng ，jiā rén hé zài ？kōng suǒ lóu (...)
àn zhào yǐ shàng shuō fǎ ，cǐ shī wéi láo zhě zhí gē qí shì zhī zuò ，zé quán shī dāng chún yòng fù tǐ ，zhí chén qí shì 。dàn tōng guān cǐ shī ，měi zhāng de shǒu èr jù wéi xìng tǐ ，gù yáo jì héng yún ：“cǐ shī yǐ ‘jiāng dà chē ’ér qǐ chén xìng ‘sī bǎi yōu ’ér zì bìng ，gù jiè qí ‘wú ’。guān shàng xià tóng yòng ‘wú ’zì jí ‘qí zì ’zì kě jiàn 。tā piān ruò cǐ shèn duō 。(...)
xià rì wǔ mián ，mèng jiàn dàng zhōu xī hú hé huā jiān ，mǎn hú yān shuǐ mí máng 、hé huā yīn yūn qīng xiāng pū bí 。tū rán rú shāi dòu bān de zhèn yǔ qiāo jī chuán péng ，fā chū “pū ”、“pū ”de shēng yīn ，bǎ wǒ cóng xī hú shǎng hé de mèng jìng zhōng jīng xǐng 。
jìng ān zhái lǐ ，tiān tiān miàn duì zhe chuāng qián de bì liǔ ，níng móu niàn yuǎn ；wàng yì tái qián ，chūn yì lán shān ，huā ér fēn fēn piāo luò dào dì miàn 。liǎng chù měi hǎo de chūn guāng ，zài tóng yī tiān xiāo jìn ；cǐ shí ，jiā lǐ rén sī niàn zhe chū mén zài wài de qīn rén ，chū mén zài wài de rén yī yàng yě sī niàn zhe jiā zhōng de qīn rén 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

靖安宅里，天天面对着窗前的碧柳，凝眸念远；望驿台前，春意阑珊，花儿纷纷飘落到地面。两处美好的春光，在同一天消尽；此时，家里人思念着出门在外的亲人，出门在外的人一样也思念着家中的亲人。
这首诗最出彩的地方是“一枝春”，耐人寻味，引人联想。诗人善于炼字，不直言梅，而作“一枝春”，读来我们眼前仿佛出现了春光明媚，春到江南，梅绽枝头的美好图景。以致“一枝春”后来成为梅花的代名词，对后世的诗文有深远的影响。这一字，使全诗意境全出，梅花是江南报春之花，折梅寄友，礼轻情义重，它带给远方朋友的是江南春天的浓浓气息，是迎春吐艳的美好祝愿，也是诗人与远方挚友同享春意的最好表达。

相关赏析

王国维在《人间词话》中说：“东坡杨花词，和韵而似元唱；章质夫词，元唱而似和韵。”步韵填词，从形式到内容，必然受到原唱的约束和限制，尤其是在“原唱”已经达到了很高的艺术水平的情况下，“和韵”要超越“原唱”实属不易。但苏东坡却举重若轻，以其卓越的艺术才华，写出了这首“和韵而似元唱”的杰作，真可(...)
僧起早，道起早，礼拜三光天未晓。在城多少富豪家，不识明星直到老。老夫姓刘，双名仲实，乃洛阳人也。我有万百贯家缘过活，别无儿郎，止有个女孩儿，小字月娥，不曾许娉他人。我如今要与女孩儿寻一门亲事，恐怕不得全美，想姻缘是天之所定。今日结起彩楼，着梅香领着小姐，到彩楼上，抛绣球儿，凭天匹配。但是绣球儿落在那个人身上的，不问官员士庶，经商客旅，便招他为婿，那绣球儿便是三媒六证一般之礼也。家童，你和梅香说，着他同小姐上彩楼，抛了绣球儿，便来回我的话。休要误了喜事。则等俺女孩儿成就了亲事，称老夫平生之愿也。老夫且去后堂中安排下筵席，与孩儿庆贺，你疾去早来，着老夫欢喜咱。
密宴厌厌池馆暮。天汉沈沈，借得春光住。红翠斗为长袖舞。香檀拍过惊鸿翥。
三四两句突作转折：而对着寥廓明净的秋空，遥望万里长风吹送鸿雁的壮美景色，不由得激起酣饮高楼的豪情逸兴。这两句在读者面前展现出一幅壮阔明朗的万里秋(...)

作者介绍

赵以夫 赵以夫(1189－1256)，字用父，号虚斋，福建省福州府长乐县（今福建省福州市长乐区）人。南宋嘉定十年(1217)进士。历知邵武军、漳州，皆有治绩。嘉熙初(1237)，为枢密都承旨兼国史院编修官。二年，知庆元府兼沿海制置副使，四年，复除枢密都承旨，淳祐五年(1245)，出知建康府，七年，知平江府。以资政殿学士致仕。有《虚斋乐府》。